Raadhuis Vught
Het gemeentehuis in Vught moest een groter onderkomen krijgen elders maar als alternatief werd hier gekozen voor een verbouwing van het bestaande raadshuis. Het raadhuis is een voormalig landhuis uit 1901 dat aan de rand van Vught staat. Het bevindt zich aan de rand van een park en heeft tevens een grote vijver in zijn landschappelijke achtertuin. Bij de renovatie is voornamelijk gekeken naar de interactie tussen het bestaande stadhuis in relatie tot de nieuwe uitbreiding en de aanwezige groene omgeving.
Plattegronden en impressies
Concept
Constructie met een ambigue karakter
De constructie van de nieuwbouw is zo gemaakt dat aan één zijde, de zijde welke richting het oude raadhuis gesitueerd is, al het transport plaatsvindt en aan de andere zijde, de zijde waar het park zich bevindt, werkplekken gelegen zijn. Dit ambigue karakter is tekenend voor de constructie en plattegrond welke uit kolommen en constructieve verspringende schijven bestaat. Hiervoor is gekozen om de werknemers tijdens het werk een prettig uitzicht te geven, maar ook om ze niet af te laten leiden door de bezoekers of activiteiten op het plein.
De zijde waar de werkplekken zijn bestaat uit een glasvliesgevel met terugspringende kolommen. De kolommen onderbreken het glas zo min mogelijk waardoor het vrije zicht op het park zo min mogelijk geblokkeerd worden. De werkplekken zijn vervolgens allemaal richting deze gevel gericht. Bezoekers daarentegen die naar het oude raadhuis (waarin nog alle burgerzaken worden behandeld) of plein gaan zien in de nieuwbouw een reflectie van het voormalige raadhuis. Daar waar zij nog steeds moeten zijn voor afspraken, een trouwerij e.d.
De verdiepingen fluctueren in hoogte om zo aan te sluiten bij de functionele eisen en behoeften maar ook vanwege de lijnvoering die het gebouw typeert.
Reflectie, in dienst van het oude
Zicht naar binnen in de nieuwbouw wordt geblokkeerd door de constructieve schijven waardoor zicht en zon geblokkeerd wordt. Deze schijven zijn zo gepositioneerd dat ze de verplaatsingen van de gebruiker door het gebouw beïnvloeden en maken dat deze verplaatsingen van buiten zichtbaar zijn. Zo kan de bezoeker een glimp opvangen van wat er binnen gebeurt. De gebruikers verschijnen en verdwijnen achter de schijven. De gevel is geëmailleerd met kleine spiegelende oppervlakten die een patroon vormen waardoor van buiten een weerspiegeling van het oude raadhuis goed waarneembaar is maar waardoor tegelijkertijd de gebeurtenissen binnen zichtbaar zijn. De nieuwbouw is zo niet alleen een interessant object, maar ook een metafoor voor het functioneel dienen van het oude bestaande raadhuis. Een metafoor die niet alleen laat zien dat de gemeente in dienst staat van het raadhuis maar ook van de burgers en de omgeving.
